Mijn krachtigste actie ooit!

<![CDATA[

Mijn ontslagbrief overhandigen. Ontslagbrief? Ja je leest het goed. Na bijna 10 jaren (ik ga ’t nèt niet halen!) werkzaam te zijn geweest bij de gemeente Borsele. Met de laatste drie jaren pionieren en de functie leefstijlcoach opzetten, uitbouwen en inbedden. Leverde ik gisteren m’n ontslagbrief in. Een actie waarvan ik “nooit, never, niet” had voorzien dit te doen. Maar het voelde als “geen keus hebben”. Een memorabel moment, donderdagmiddag 28 maart 2019 na m’n lunchpauze! Slik!

De gemeente mag, wil en kan mij niet in functie behouden mét mijn praktijk ViaVanI. Het integriteitsprotocol voorziet hierin problemen als ik ook Borselse inwoners ondersteun. Als mens heb ik nog nooit in m’n leven mensen geweigerd, niet in gemeentefunctie en niet in mijn praktijk. En ook in de toekomst weiger ik niemand mijn deur. Ik gun het iedereen gezond-in-’t-vel-te-steken! Damn, in wat voor maatschappij leven we als dit niet samen kan? Maar, het moet zo zijn.

Ik heb dus gekozen. Een keuze die ik nog nooit zo bewust vanuit mijn hart en intuïtie heb genomen. Makkelijk? Nee natuurlijk niet! Ik laat veel los: financiële zekerheid, een heerlijk team mensen en collega’s, leuke contacten met vrijwilligers en inwoners en een toffe baan. Daarnaast speelt m’n loyaliteit me altijd parten. Ik heb veel te danken aan alle werkgevers in mijn leven. Maar zeker deze werkgever. Tot op zielsniveau ben ik dankbaar voor mijn eigen gecreëerde kans nadat ik jaren terug mijn eigen studie-en vitaliteitsplan indiende bij mijn leidinggevende. Ik kreeg een kans én zette deze om in actie. Een actie waar ik, als ik de deur defintief dicht doe tegen 1 mei, kneiterhard voor heb gewerkt en met trots en “happy-feelings” op terug kijk. De afgelopen jaren staan dus als levensfase voor eeuwig gegrifd op m’n persoonlijke harde schijf!

Dit alles speelde al een paar maanden. In die maanden zat ik in een rollercoaster. Emoties. Verdriet. Teleurstelling. Pijn. Hoop. Mijn eeuwige lijntjes, stemmetjes en overtuigingen waar ik vaak mee dealde heb ik de afgelopen periode gevoelsmatig op afstand gezet en zelfs afscheid van genomen. Van de ander of omgeving voorop stellen (niet voor mezelf kiezen en op mezelf vertrouwen), gebrek aan zelfvertrouwen en eigenwaarde (“kan ik dat wel”) tot me niet gewaardeerd voelen (auwch, deze doet me altijd pijn!).

Mijn thuisfront die ik mee neem in dit proces en dat achter me staat. Het voorbeeld wat ik aan m’n jongens geef (doe wat bij je past, neem risico’s vanuit vertrouwen en luister goed naar je hart). Mijn omgeving die zegt: “waar is Borsele mee bezig” en vele collega’s die aangeven: “dat kan toch niet waar zijn”. Plus het vertrouwen in mezelf dat ik met mijn “zijn”, met mijn enthousiasme, passie en bevlogenheid, met mijn creatieve geest, kennis en kunde weer een nieuwe plek weet te creëren op de arbeidsmarkt vanuit mijn praktijk ViaVanI met aanwezige klanten en opdrachtgevers. Én vertrouwende dat een stoere werkgever met lef opstaat, die in mij met mijn praktijk een ongelooflijke meerwaarde ziet om gezamenlijk één doel te dienen:

“Jij, jou en jezelf in je kracht zetten vanuit goede voeding, regelmatige beweging en mentale weerbaarheid. Als jij goed voor jezelf zorgt, kun jij alles aan wat op je pad komt (ook de minder fijne zaken) en leef jij je leven met een glimlach!”

Dát alles gaf en geeft mij de drive, de energie en kracht om positief verder te kijken.

Als ervaringsdeskundige die vele malen is gevallen in haar leven, maar altijd weer opstond en vanuit positiviteit vooruit kon kijken. Als ervaringsdeskundige op het gebied van pionieren binnen het vakgebied “preventie”. Met mijn opgedane studiekennis, skills en brede werkervaringen. Maar bovenal met mijn energieke en enthousiasmerende levenslust telt voor mij maar een ding:

“Ik gun ook jou mijn power”

En vanuit die power heb ik mijn “krachtigste actie ooit” met liefde voor mezelf uitgevoerd.

Liefs,
Karin

]]>