Mild zijn voor me(je)zelf!

<![CDATA[Mezelf tot het uiterste drijven.
‘T snot voor mijn ogen sporten.
Sterretjes willen zien.
Op wilskracht komen tot dat wat gewenst of verwacht wordt.
Doorgaan en niet of nauwelijks voelen.
Jarenlang dacht ik dat dát de manier was om (sport)respect af te dwingen. Of dat dát de manier was om resultaten te behalen.  Dacht ik dat doorzettingsvermogen mij wel dat dik verdiende afgeslankte lijf zou brengen. Of die welverdiende waardering en aandacht. Maar weet je, dit alles werkte tegen me. Ik onderwierp mezelf hierdoor aan frustraties, want dát beloofde lichaam kwam niet. Blessures kwamen er op mijn pad. Ik sleepte me te diep in mijn wilskracht. Ik putte mezelf fysiek maar zeker ook mentaal uit. Toch bleef ik doorgaan, bleef ik sporten. Heel mijn leven heeft beweging mij overeind gehouden. In welke situatie dan ook. Hoe hard ik ook viel. Hoe diep ik ook zakte. Hoe vaak het leven me ook op de proef stelde. Hoeveel ik ’tegenwerking’ ervaarde. Opgeven staat niet in mijn woordenboek. Beweging gebruikte ik om de opgedane dagelijkse prikkels uit mijn systeem te krijgen. Beweging hield mijn hoog gevoeligheid in balans. Sport en beweging is tot op de dag van vandaag een rode draad door mijn leven.
Een jaar of vijf geleden ontdekte ik yoga. Ik wilde geen ‘zweverige’ yoga. Maar een yoga die me toch die beweegintensiteit bood, maar die me ook rust bracht. Asthanga yoga kwam op mijn pad. Pfffft, wat was het pittig. Wat worstelde ik me in de diverse poses. Ik wilde het natuurlijk meteen kunnen, de poses goed uitvoeren. En damn, wat was het frustrerend dat het me niet lukte. En ik mijn mede yogi zich wel zag dubbelvouwen in ‘de schildpad’ of andere voor mij (nog) niet bereikbare poses. Week in week uit. Toch bleef ik volhouden. Waarom? Geen idee. Wellicht omdat iets in mij zei dat het toch goed voor me zou zijn en er poses waren die mij wel lagen en ontspanning brachten. Tijdens een van m’n yoga practices zei mijn yogadocente een keer
“het gaat in onze yoga practice niet om de beste pose, maar het is dé weg naar de pose die jou op jouw tijd dát brengt wat nodig is op dát moment”
Wow! Die raakte mij. En, vanaf dat moment snapte ik dat ik milder voor mezelf mocht worden. Niet alleen in mijn yoga practice of sportmomenten, maar ook in het dagelijkse leven. Het gaat niet om perfect te zijn. Om de mooiste kleding te hebben. De knapste kinderen te hebben. Die moeder te zijn die altijd klaar staat. Die partner te zijn die volmaakt is. Of het beter te willen weten. De regie over de ander te willen hebben. Beter te scoren in het werk dan die collega. Een groter huis te hebben of een duurdere auto. Of meer respect af te dwingen bij de ander. Neeeeee, daar gaat het niet om het leven!  Het gaat om de weg die jij aflegt. De weg naar jou, naar jezelf. De dingen te doen vanuit het diepste wat in jou verborgen zit. Te leven vanuit je zielsmissie. Tijdens de volgende yoga-sessie kon ik door de focus op mijn ademhaling meer rust en diepte in mijn dagelijkse ademhaling brengen. Van een hogere (stress)ademhaling ging ik naar een diepe buikademhaling. Tot op de dag van vandaag brengt dit alles me meer dagelijkse rust. Leerde ik mezelf beter kennen. Kom ik dieper in mijn poses. En mag ik van mezelf, als het nodig is omdat het zo voelt, in de eenvoudigere (child)pose gaan i.p.v. de zwaardere (downward dog) variant te kiezen. Ik hoef tenslotte niemand iets te bewijzen. Mezelf niet, mijn yoga-docente niet, m’n mede-yogi niet en mijn omgeving niet. Ben ik dan nu mijn wilskracht en doorzettingsvermogen kwijt? Nee, natuurlijk niet. Dat zit zo in mij. Ik herken alleen veel beter wanneer iets me teveel is. En als ik dat ervaar, mag ik mild naar mezelf kijken. Mijn lijf seint me in. Neem ik rust. En zorg ik ervoor dat ik de dingen doe die er voor mij toe doen. Uiteraard negeer ik de signalen nog wel eens. Maar weet ik ook dat dit lijf van mij, net zoals dat van jou, blijft aanhouden totdat ik luister. En weet je, mild zijn voor me(je)zelf voelt ooooh zoooo fijn!
Beloof jij mij dat ook jij eens mild naar jezelf kijkt?
Wees  niet té streng voor jezelf.
Wees je eigen lieve milde jou, jouw2.0.]]>