Deze maand neem ik je mee naar het boek wat ik recent ontdekte en uit las. Het boek met een titel die je direct aan het denken zet, althans bij mij! 4000 weken. Je tijd op aarde en hoe er mee om te gaan. Auteur: Oliver Burkeman.

Dit boek bracht toch wel wat teweeg in en bij mij. Ik haal het tegenwoordig zeer zeker, als het er toe doet, aan bij de mensen die ik in hun Cupping & Coaching jaar ontmoet bij mij in de praktijkruimte. Het eerste wat ik dacht toen ik dit boek las was: “WoW, ik heb dus slechts 4000 weken, gesteld dat ik 80 mag worden. Van geboorte tot die 80 jaar beschik ik over 4000 weken. SLECHTS 4000 weken. En inmiddels heb ik er al heel veel achter me liggen. Het deed wat en nog steeds. Ik neem je mee in dit boek wat ik als mens met een holistische denkwijze en als mijn rol als holistisch therapeut volledig omarm.

Journalist Burkeman rekende het voor ons uit: ieder mens heeft gemiddeld 4000 weken te leven. Uitzonderingen (naar beneden en naar boven) daargelaten natuurlijk. Mij trof zowel de overzichtelijkheid als de duizelingwekkende laagte van dat aantal. Duurt mijn leven echt maar 4000 weken? En hoeveel heb ik er al achter de rug? Ik ben de 2800 al gepasseerd. Nog 1768 (op het moment van schrijven) te gaan. Wil je dit ook uitrekenen, klik dan hier: https://app.4kweeks.com/

Ik betrapte me op de gedachte dat ik te weinig tijd zou hebben voor alle dingen die ik nog ‘moest’ doen. Zoals het toeren met de motor en BlueMoon, mooie wereldplekken bezoeken, een boek lezen, dat kleed haken, trainingen volgen, moestuin overeind trekken, mij verdiepen in de tuin, dansen, het Noorderlicht zien, op reis met mijn zonen, een boek schrijven, een Magazine maken, en nog zoveel meer. Nog maar niet te spreken van de dierbaren die ik eigenlijk te weinig bezoek. Veel schoof ik voor me uit: dat ga ik wel doen. Later. Inmiddels al wel meer en meer in dit alles verbeterd. Maar het boek zette mij weer op scherp. De verdieping in.

Burkeman legt in zijn boek de vinger onverbiddelijk op precies die zere plek. De meeste mensen – onder wie hijzelf, en ik dus zeker ook – leven alsof hun leven oneindig is. We leven in later en stellen voortdurend uit. Vooral omdat we druk zijn. Dat vinden we niet fijn, dat schuurt in onze pogingen werk en privé in balans te brengen. Daarom proberen we handig met tijd om te gaan.

Maar het geniepige van efficiënt proberen te zijn is dat je het er alleen maar drukker van krijgt. Er komt steeds meer op je bord. Handel jij snel je mail af? Dan zal je steeds meer mails gaan afhandelen. Vergelijk het maar met meer snelwegen aanleggen om van files af te komen. Werkt niet.

Efficiënt met je tijd omgaan leidt ook niet tot meer vrijetijd. Het zet juist meer druk op de tijd waarin je niet hoeft te werken. Tijd die niet declarabel is. Maar die je daarom wél nuttig wilt besteden. Gewoon lekker niksen, de tijd verliezen, is er niet bij. Want dat is ‘zonde van je tijd’. En dat is nu juist wat er mag gebeuren!

4000 weken Mijn leven in weken
Synchronie maakt gelukkig

Burkeman haalt in zijn boek Zweedse onderzoekers aan. Zij ontdekten dat mensen in Zweden zich beter voelen wanneer ze vakantie hebben. Niet zo gek, lijkt mij. Maar ze zijn op hun gelukkigst wanneer iederéén vakantie heeft. Dus wanneer hun levens synchroon lopen. Want als jij vrij hebt terwijl je vrienden of familie hard werken, is het soms lastig genieten. Met wie kun je dan je plezier delen?

Een week in je eentje is leuk misschien; langer wordt vervelend. Iedereen is aan het werk, je postvak vult zich met mail. Dat leidt tot onrust en ‘fomo’ (fear of missing out): het gevoel dat je iets mist.

Burkeman pleit daarom voor het loslaten van grenzeloze ambities die je toch nooit zult vervullen. In plaats daarvan kan je je beter richten op een beperkt aantal zaken die je wilt doen in de beperkte tijd die je nu eenmaal hebt. Dat begint met het aanvaarden ervan. Het is zaak onder ogen te zien dat je in dit leven niet alles kunt bereiken wat je wilt. Je kunt niet alles doen wat je wilt.

Daarom moet je die moeilijke keuzes maken, zegt hij. Dit wel. Dat niet. En uit die vicieuze cirkel stappen van efficiënt drukdruk zijn en daarnaast je tijd verdoen met zaken die er niet toe doen. Nee zeggen tegen wat je niet wilt. Ja zeggen tegen wat je wel wilt. Je leven is nu. Ontspan in het besef dat je niet alles zult bereiken en focus op wat je graag wilt.

Vérlummelen. Dat is je tijd verprutsen. Digitale afleiding zoeken en je suf scrollen op social media bijvoorbeeld. Dingen doen die je afleiden van wat echt belangrijk is: keuzes maken in je leven voor wat belangrijk voor je is. Zoals kiezen waaraan jij je tijd nu écht wilt besteden. Of door wie of wat je wilt laten inspireren. Het maken van die keuzes is lastig, dat weet ik uit eigen ervaring. En daarom verlummel je je tijd. Met niks. Je leeft alsof je leven oneindig is.

Daarnaast heb je lummelen, heerlijk niksen. Je gedachten laten waaien en je hoofd leegmaken. Je lichaam laten rusten. Je vergeet de tijd. Je doet de dingen alleen om het doen, niet om het resultaat. Onderdompelende activiteiten, zoals lange wandelen maken. Je hoeft alleen maar het ene been voor het andere te zetten. Iedereen kan het, je hoeft er niet goed in te zijn. Geen prestaties te leveren. Alleen je conditie wordt beter. Je hoofd wordt helder. Jíj wordt helder.

Zo kun je een zinvol leven leiden, dat schaamteloos beperkt is. Een leven waarin je met een vol hart onder ogen ziet dat je tijd kostbaar is en waarin je durft te kiezen voor zaken die echt belangrijk voor je zijn.

Mijn aanvankelijke ontsteltenis over hoe kort mijn leven is, is een klein beetje minder. Zeker toen ik besefte hoeveel tijd ik verdoe met dingen die er niet geheel toe doen. Het is heerlijk om dat weinig te doen. Nieuwe tijd hou ik over, bedacht ik. Ik ga ervoor. Jij ook?

De laatste jaren verlangde ik naar een rustiger leven en het duurde een tijd om dat ook te mogen van mezelf. En nu mag het. Ik creëer meer en meer balans in het aantal behandelingen, mijn YIN trainingen per week. Ik onderzoek waar ik het meeste energie uit haal en besluit dat te doen. Maar keer op keer. Een uitdaging om dicht bij mij te blijven en te voelen wat er mag zijn. Dit boek heeft hier zeker weer even de vinger op plekken gelegd waar ze mochten komen.

Een van de dingen waarmee ik al gestopt ben, is frequent het nieuws polsen. Veelal geen positieve energie. Minder de TV aan. Een paar bladzijdes lezen voor het slapen gaan om fijner in te slapen. Niet voor 9.30u mijn eerste afspraken in plannen. Social Media momenten meer en meer te verkorten is dat waartoe ik me nu uitnodig. Opstarten met een thee’tje in bed. Dat geeft me een rustig hoofd waardoor ik fijner mijn dag in ga en beter inslaap. Waar kies jij voor de komende periode. Wat mag jij jezelf geven om jouw resterende weken veel rustiger in te gaan.

Wil je ontdekken wat bij jou past om meer groei, heling en genezing te ervaren dan is een Cupping & Coachjaar zeker op je lijf geschreven! Ohw en ik ontmoet je dolgraag @ de YIN mat. Want als iets je vertraagt en verstilt dan is het mijn YIN, de YIN houdingen in combinatie met je ademhaling en dat wat er is.

Een timemanagementboek, want vanuit dat perspectief is het beschreven, wat je zeker aan het denken zet. Die 4000 weken vergeet ik niet meer. En een overall conclusie mag zijn dat je zorgvuldig met jouw 4000 weken (minus wat al vergeven is) om te gaan. Hoe wil je jouw resterende weken invullen en omarmen of wil je ze ‘leeg weggeven’. MINDER DOEN is dé conclusie die ik je mag doorgeven. Wat je ga je vanaf 2024 anders -minder- doen om je resterende weken waardevol te laten zijn?

Veel leesplezier!

Karin